Anticipatie in aanloop naar: Flamin’ Go Fest op 26 augustus 2023
Wat kan ik nog vertellen over mijn geliefde The Black Flamingo dat ik niet al eerder en lyrischer deed dan in mijn tweedelige ode in de serie rond Whiskey Dick & James Hunnicutt? Veel waarschijnlijk. Want ondertussen is mijn gevoel mijn plus-familie daar te hebben gevonden alleen nog maar versterkt. Dat lees je hier nog wel eens, als ik ertoe kom. Ik heb nog heel wat stukjes in mijn achterzak (lees: mijn Google Drive) zitten. Over de double bill van Kevlar en Dalver, of die van Freddie Webber en Berang, en over de passage van Luna en de Maanstenen aldaar. Ook nog een serietje rond Joey Henry, dat begon met pre-FOMO omdat hij eerst in Den Oude Ketel kwam en ik wist dat ik spijt zou hebben als ik dat niet had meegemaakt eens hij dan uiteindelijk passeerde in de Flamingo zelf. (Ik ben naar beide optredens gegaan, ver over mijn grenzen. Maar het was het MEER dan waard.)
Want als Jo zegt dat ik moet komen, dan kom ik, no questions asked. En ook, zonder goed te weten waaraan ik begin. Want ik had de laatste tijd niet de tijd om muziek te ontdekken. Enfin, ik maakte de tijd niet, een werkpuntje van mij. Vanaf nu is muziek ontdekken een mogelijk stukje zelfzorg dat ik oppik, wanneer ik mezelf dwing tot rust en zelfzorg. Ik moet mezelf soms dwingen daartoe, jawel, anders loop ik mezelf geheel voorbij. Maar goed, da’s een ander verhaal, voor een andere blogreeks. Punt van deze paragraaf is, Jo kent mij (en mijn muzieksmaak) na 6 maanden beter dan ik mezelf ken. Ik weet dat ik op zijn oordeel kan vertrouwen. Daarom staat deze zaterdag 26 augustus al maanden omcirkeld in mijn agenda. Deze zaterdag is het namelijk tijd voor Flamin’ GO Fest. Vlammende GAAN in het Engels, geen feest voor flamingo’s. Al zijn die natuurlijk ook altijd welkom. Strijk maar neer!
Vorige week gaf Jo me nog een korte synopsis van de groepen die daar zullen aantreden. Ik noteerde niets (in mijn glimmend nieuwe schrijfschrift, bye bye Google Docs!) en daarna overdonderde Joey Henri me alweer volledig met zijn muziek-medicijn-groepstherapie, dus ik ga zelfs niet proberen het te ontrafelen en iets zinnigs te recapituleren. Ik weet enkel dat ik elke keer ‘Oh ja, check, klinkt DIK in orde!’ dacht (en of zei) na de info die hij verschafte per band. En dat ze allemaal stuk voor stuk PAARS AS FUCK klinken. Dus, geloof in mijn geloof in de uitstekende muzieksmaak van Mister Black Flamingo himself en komt dat zien. (Of zoek ze zelf even op via de Youtubes, Spotify, Bandcamps en andere sociale netwerken van deze wereld.)
Vier topbands, een barbeque met Flamin’ Go pilli pilli saus van Yannick Zwijsen (NIET voor gevoelige zielen/magen) en een Free Podium? Count me in!
Toegang is 15 euro voor enkel de muziek & en 25 euro als je ook een vleesje wil. (Ben je Veggie? Geef dat dan zeker door, ook met uw wensen kan rekening worden gehouden!)
Zeg nu zelf, dat is géén geld voor een festival in tijden van graai-flatie. Drank is bovendien beschikbaar aan zeer democratische prijzen.
Wil jij er ook bij zijn? Stuur dan een gele briefkaart naar een van de bands of slide into the DM’s van The Black Flamingo op Instagram en Facebook en schrijf je op voorhand in. Want het is een privéfeest, enkel voor de meest Paarsen der zielen.
Follow The Black Flamingo
DownSideUp 
Leave a comment