In oktober van 2021 besliste ik dat ik eindelijk de tattoo zou laten zetten waar ik al enkele jaren op aan het broeden was. Iets van een innerlijk kind op een schommel en de grote boze wereld daarrond. Mijn idee was vaag maar de fotografische imprint in mijn brein heel gedefinieerd.
In verschillende berichten en telefoontjes probeerde ik aan mijn uitverkoren artieste uit te leggen wat ik net bedoelde. Het eerste idee dat Sarah me doorstuurde was fantastisch mooi, maar helaas niet mijn tattoo. No problem, back to the drawing board. Het lukte mij even niet om het idee beter verwoord te krijgen, en Sarah had het ook even veel te druk, dus ontstaat er een tijdelijke radiostilte.
Ergens zomer 2022 beslis ik dan toch nog maar eens een poging te wagen, Sarah nodigt me uit in de shop. Beste idee ooit. Sarah is sowieso ook een van de Purple People. We vuren ideeën op elkaar af, terwijl zij het in Procreate tot iets concreets begint te vormen en tegelijk driftig notities neemt. Ik raak nog geïnspireerd door een van haar ontwerpen dat ik vanuit mijn ooghoek opmerk, en de rest is history.
We beginnen met het babyvogeltje uit haar eerste ontwerp, met een boekje in de schoot. (Eentje van Sir Terry Pratchett, moest u het zich afvragen.) Die mag al gaan chillen op zijn schommeltje. Vogeltje, want ja, kleine hyperfixatie op vogels specifiek en dieren algemeen. Oh, en kan er nog een koptelefoontje bij? Muziek, u weet wel.
De schommel hangt dan weer vast aan een (gespiegeld) dopamine symbool, omdat dat een belangrijk factor is voor mezelf, om in the moment op mijn schommeltje te geraken. Het boek, de headphones en de schommel zelf als herinnering aan wat me dopamine geeft. Woorden, noten en verbondenheid met mijn innerlijke kind.
Het oog binnen de dopamine is gebaseerd op het ontwerp aan de muur. Het staat symbool voor de kaleidoscopische blik die ik op de wereld heb. Opnieuw, een herinnering voor als ik vergeet van écht te kijken naar de kleine, mooie dingen.
Het schaduwkonijn dat errond zit is volledig Sarah haar geweldige ingeving. Een perfecte, maar toch niet te angstaanjagende afbeelding van de grote boze wereld rondom mij. Want als ik op alle andere elementen let, is de wereld ook draaglijk en niet echt ZO boos.
- Innerlijke kind, check!
- Grote ‘boze’ wereld, check!
- Permanent visuele herinnering aan wat u energie brengt en beschermt tegen die ‘boze’ wereld, check!
Het wordt september en we beginnen eraan. Ik ben GEK van het ontwerp. Maar dan wordt het winter, in mijn hoofd en daarbuiten. Ik voelde me op een bepaald moment zo slecht, dat ik mezelf aanpraatte dat deze tattoo een foute impulsbeslissing was, waar ik nog spijt van zou krijgen.
Dat maakt het des te mooier hoe ik vanaf het begin van korte-mouwen-seizoen 2023, opnieuw met veel liefde naar mijn arm begon te kijken. En vanaf vandaag ligt daar dus nog een extra laagje liefde over.
Ik lig hier in de tuin een eenzame vaderdag te vieren met alleen muziek als gezelschap. (En dat is OK, het voelt niet alleen.) Maar door hier zo te te liggen soezen in de zon, met muziek in mij oren beginnen mijn gedachten te verdwalen in patronen.
lk besef net hoe super profetisch deze tattoo is voor de mentaliteitswijziging die ik in de laatste 2 weken aan het doormaken ben. En voor de relatie als dochter van mijn vader. Als in, toen ik ze liet zetten was ze hyperrelevant en sprekend, en nu heeft ze nog twee extra betekenislagen gekregen die ze nog ZO veel belangrijker voor me maakt.
De timing rond deze tattoo en keuze voor deze artieste is al om verschillende redenen zeer synchronistisch gebleken. Deel van dat verhaal is niet van mij alleen, en ga ik hier niet uit de doeken doen. Je zal me moeten geloven op mijn woord.
Als ik mensen die een tattoo overwegen iets kan aanraden: de juiste artiest is veel belangrijker dan het juiste idee. En laat het rusten als het nog niet is wat je zoekt. Je zal hooguit een ontwerp moeten betalen waar je later misschien nog iets mee kan op een of andere manier.
*Een bedrag dat mee in de prijs van mijn uiteindelijke gezette tattoo opnieuw werd verrekend. Voordeel als je bij dezelfde artiest blijft. Maar nooit een verplichting. Wel om hen te betalen, want ook het uitwerken van een tattoo is voor hen werk. Vaak veel meer dan een leek kan vermoeden.
Voor mij was de juiste artiest in dit geval Sarah Boo Punkelmees. (De naam alleen al, komaan!) Het was misschien een zware bevalling maar ik denk dat we alle twee uiteindelijk uitermate enthousiast zijn over het eindresultaat. (En ik althans ook over het proces.)
Los van een super getalenteerd tekenaar en tattoo artist is ze trouwens ook een pracht van een mens, en een extra inspiratie om te leven zoals mijn tattoo het me aangeeft. Met een open blik op alles wat belangrijk is. ❤
Volg Sarah Boo Punkelmees en de shop The Lost Oasis waar ze werkt. Het loopt daar vol van Purple People volgens mij, met elk hun eigenwijze stijl en aanpak!
ALLEN DAARHEEN! (En zeg dat ik u gestuurd heb!)
DownSideUp 